Świątobliwy kapłan, inicjator oraz współfundator budowy kościółka wotywnego pw. Nawiedzenia NMP „na nawsiu” w Tłuczani.

Wierny sługa i żarliwy czciciel kultu Maryi. Autor pieśni dziękczynnej oraz modlitw poświęconych Matce Bożej. 

Gorliwy propagator kultu św. Jana Kantego we wszystkich miejscach swej duszpasterskiej posługi. Odnowiciel życia religijnego, niezłomny rycerz kontrreformacyjnego kościoła katolickiego. Dobroczyńca ubogich, szpitalnik – opiekun starszych i chorych, „Niewolnik Maryi”.

 Jednym z najbardziej zasłużonych duszpasterzy w dziejach tłuczańskiej parafii jest ks. Grzegorz Jan Zdziewojski. Urodził się w uszlachconej rodzinie w Łasku 10 marca 1609 roku. Rodzice jego, Jakub Zdziewojek oraz Katarzyna z Buczka, od dnia narodzin przeznaczyli chorowitego syna do stanu duchownego. Po ukończeniu edukacji elementarnej w Łasku, Kurzelowie i Sieradzu, dalszą naukę kontynuował w kolegiach jezuickich w Lublinie oraz Kamieńcu Podolskim.

 W roku 1653 zrezygnował z pełnionych urzędów, m.in. proboszcza pisarzowickiego, prepozyta kościółka szpitalnego pw. św. Mikołaja w Oświęcimiu oraz prebendarza kaplicy Jana Kantego, i udał się w pieszą pielgrzymkę do Rzymu, ad limina apostolorum. Tam kontynuował dalsze studia w uniwersytecie la Sapienza. Po uzyskaniu stopnia doktora teologii, powrócił w roku 1654 do kraju i jako prebendarz osiadł przy kościele pw. św. Krzyża w Kętach. Gdy ten spłonął w roku 1657, odbudował go partycypując nie tylko w kosztach budowy, ale i jego wyposażenia. W roku 1660 objął na szczególną prośbę właściciela Wilamowic, Jana Stanisława Korycińskiego, powtórnie w zarząd parafię wilamowską. Po odbudowaniu w wiosce na zgliszczach nowego kościoła (1661), przeniesiony został z dniem 28 lipca 1662 roku za sprawą bp Mikołaja Oborskiego na wakujące probostwo do Tłuczani. Tu rozpoczął swą posługę od uporządkowania kancelarii, zaprowadzenia metryk kościelnych oraz reaktywowania nieczynnej szkoły parafialnej dla dzieci.

Przez cały czas swej duszpasterskiej posługi pełnił dzieło miłosierdzia opiekując się szpitalami -przytułkami dla najbiedniejszych (w Łasku i Oświęcimiu). Fundował także stypendia dla uczącej się młodzieży, a dla najbiedniejszych zakupywał odzienie i przybory szkolne. Wspierał szczodrze krakowskich żaków i łożył na ich wyżywienie oraz utrzymanie w bursach. Dlatego też Akademia Krakowska wydała o nim niezwykle pochlebne świadectwo zachowane w jednym z rękopisów: „Academiae... vir amantissimus” (Najukochańszy mąż Akademii). Był wrażliwy na każdego człowieka – bez względu na jego stan i pochodzenie. Wspierał wszystkich w potrzebie, szczególnie chorych i najbiedniejszych. Szerzył ideę orędownictwa Maryi oraz jako pierwszy przyczynił się do upowszechnienia na terenie ziemi oświęcimskiej kultu Jana Kantego w okresie przed beatyfikacją.

Potwierdzać to może zachowany w kościółku „na nawsiu” boczny ołtarz Jana Kantego. Do niedawna znajdował się w nim obraz ze świętymi: Grzegorzem i Janem z Kęt oraz fundatorem – ks. Grzegorzem Janem Zdziewojskim z Łasku, plebanem tłuczańskim w roku 1664. Był inicjatorem i współfundatorem budowy tego kościółka wotywnego, a wsparcia w postaci materiału z pobliskich lasów udzielił mu właściciel wioski, Franciszek Biberstein Starowiejski.

Duchowe bogactwo Biedaczyny z Asyżu sprawiło, iż w godzinie śmierci miał na sobie habit franciszkański. Około roku 1685 dosięgła go z rąk skrytobójcy męczeńska śmierć w Kętach, dokąd wyruszył z Tłuczani w dniu 4 listopada 1664 r. Jednak po kilkunastu latach zabójca, Klemens Głas, został schwytany na kradzieży w Kaliszu i przyznał się do tego, że zamordował tego świątobliwego kapłana. Legenda głosi, że kiedy wydobyto zwłoki z ziemi, by pochować je w godnym miejscu, były one w nienaruszonym stanie. Fakty zdają się potwierdzać tę wersję legendy, gdyż Stanisław Jarząbek zapisał w swym pamiętniku, że w roku 1895 zszedł do krypty pod kościołem parafialnym w Kętach, a oczom jego objawił się cud: Zobaczyłem trumnę, w której spoczywają zwłoki księdza jeszcze w całości żyłami trzymane i manipularz na ręce cały. Pocałowałem w rękę, gdyż mi się wydały te relikwie święte.